شاید از شنیدن این حرف که کتاب‌هایی با پوست آدم جلد شده‌ان چندشتان بشه، اما به طور حتم تا اندازه‌ای هم کنجکاو می‌شید که بدونین این کتاب‌ها چه هستن، واسه چه منظوری جفت و جور شده‌ان و در کجا از اون‌ها نگهداری میشه.
داستان از این قراره که خانمی به نام مری لینچ به دلیل دچار شدن به مریضی باتریشین (باتریشین مریضی کرم گوشت خوکه) جون خود رو از دست می‌دهد و تیکه بزرگی از پوست بدن اون در طول عملیات کالبد شکافی جدا شده و سال‌ها از اون نگهداری میشه. اما بعد‌ها به دلایلی تصمیم گرفته میشه با همین تیکه پوست ۳ کتاب با موضوع تولد کودک رو روکش کنن. این کتاب‌ها الان در موزه ماتر در برابر دید عموم قرار گرفته.
موزه ماتر از جمله مکان‌هاییه که هر کسی توان دیدنش رو نداره چون یکی از چندش‌آورترین موزه‌های دنیاس.
این موزه بیشتر از هرکی دیگری، واسه محققان دنیای زیست پزشکی جذابیت داره و دنیای پر از سرگرمی رو واسه اون دسته از افراد جفت و جور کرده که حس کنجکاوی آمیخته با رگه هایی از شیطنت بیمارگونه دارن.
از بخش‌های زیاد موزه ماتر می‌توان به بخش نمونه‌های خیس اشاره کرد.
این بخش موزه ماتر قسمت‌هایی از کالبد آدم که در شیشه‌های پر از فرمالدهید نگهداری می‌شن رو به نمایش گذاشته.
موزه ماتر پس از اهدای مجموعه حیرت‌انگیز و نادر توماس دنت ماتر به کالج طب فیلادلفیا در سال ۱۸۶۳ درایالت پنسیلوانیا و مرکز شهر فیلادلفیا با هدف کمک به آموزش و تحقیقات پزشکی راه‌ندازی شد.
برش‌هایی از مغز نخبه‌ی معروف جهان «آلبرت اینشتین» در موزه ماتر نگهداری میشه.
از مشهورترین اشیایی که در غرفه موزه ماتر قرار گرفته‌ان، می‌توان به برش‌هایی از مغز آلبرت اینشتین، بخشی از حنجره آبراهام لینکلن، مجموعه جمجمه‌های هرتل، مهره‌های سوم، چهارم و پنجم ستون فقرات جون ویلکس بوث (کسی که آبراهام لینکلن رو ترور کرد)، بانوی صابونی، تومور آرواره گروور کلیولند (یکی از رئیس جمهور‌های قبلی آمریکا)، اسکلت هری ایستلک (فردی که بافت‌های بدنش کم کم تبدیل به بافت استخوانی شدن)، دیوار چشم و مجموعه شوالیه جکسن اشاره کرد.
مجموعه جمجمه‌های هِرتل (Hyrtl)
این مجموعه‌ی دیدنی و خیلی مهم از نزدیک ۱۳۹ جمجمه‌ی آدم تشکیل شده که به کالبد شناس وینی “ژوزف هِرتل” (Joseph Hyrtl) تعلق داشته‌ان. متخصصی که تموم عمر خود رو صرف مطالعه‌ی جمعیت قفقازی‌های اروپا کرد.
اون می‌خواست نشون بده که برخلاف تئوری‌های موجود، تنوع در آناتومی جمجمه تو یه نژاد میشه دید. هر جمجمه روی دیوار آویزون شده و با جزئیاتی دقیق دور و بر سن فرد، نژاد و دلیل مرگ معرفی و تشریح شده.
این توضیح کامل به وسیله خود هِرتل آماده و جمع آوری شده.
کبد دوقلوهای سیامی
“چَنگ و اینگ بانکر” (Chang & Eng Bunker)، دوقلوهای به هم چسبیده‌ی تایلندی- آمریکایی بودن که در سال ۱۸۱۱ متولد شده و در ۱۸۷۴ فوت کردن. اونا از ناحیه‌ی استخون جناغ سینه به هم چسبیده و دارای یه کبد مشترک بودن. از طرف دیگه، جدا از این به هم ترتیب، اونا هر کدوم از نظر ساختار بدنی، یه مرد بالغ و جداگونه بودن. دوقلوها هر کدوم زندگی جداگونه داشته و اتفاقا با دو آبجی ازدواج کردن. چنگ صاحب ۱۱ بچه شد در حالی که اینگ تنها ده بچه داشت. پس از مرگ اونا این کبد مشترک در موزه‌ی ماتر به نمایش گذاشته شده.
جنین دو سر
این جنین که در میان ظرف فرمالدهید قرار گرفته از بدنی واحد اما دارای دو سر برخورداره. این دو سر به نام‌های جیم و جو (Jim & Joe) شناخته می‌شن.
بانوی صابونی
این جسد که به دنبال نبش قبری در سال ۱۸۷۵ به دست اومده، به نام بانوی صابونی خونده میشه اونم به دلیل بقایای عجیب باقی مونده از جسد که حالتی مثل موم و صابون داره.
اجسادی که دارای چربی زیاد بدنی هستن، پس از مرگ با احتمال خیلی کم دچار اینجور وضعیتی می‌شن. وضعیتی که طی اون بدن به واسطه در هم شکستن چربی که به نام “چربی لاشه” (Adipocere) شناخته میشه، حالتی مومی به خود می‌گیرد.