این روزا بیشتر از هر چیزی در رسانه های خبری، از حملات تروریستی و مرگبار می شنویم؛ راننده ای با تفکرات تندروانه اسلامی شهروندان بی گناه رو زیر میگیره، جوونی که چند سال تو یه کشور زندگی کرده و حتی در همون کشور به دنیا اومده در اثر شستشوی مغزی موجوداتی رذیل، هموطنانش رو با ضربات چاقو از پای در می آورد، دیگری با فریادهایی خوفناک به سمت مردم دویده و خود رو منفجر می کنه.
به درستی که جهان رو به چه مکان خوفناک و کریهی واسه تشکیل کارناوال مرگ خود تبدیل کردیم. باورمون نمی شه که این اتفاقات نه در دنیای هالیوود بلکه در دنیای واقعی و در برابر چشمامون اتفاق می افته.
در حالی که دیگه شنیدن خبر حملات تروریستی در سراسر جهان و مخصوصا بعضی کشورای اروپایی برامون عادی شده بود، یهو دیروز خبر رسید که دیوونه ای دیگه در آمریکا مردمی که تو یه فستیوال موسیقی حضور پیدا کرده بودن رو به رگبار بسته س. استفن پدوک، مریضی بود که دیروز وحشت و رگبار گلولهای خود رو بر سر هزاران نفری ریخت که در کنسرت جیسون آلدن در لاس وگاس شرکت کرده بودن و تا حالا باعث مرگ ۵۹ نفر و زخمی شدن ۵۲۷ نفر شده که این حمله رو به مرگ بار ترین تیراندازی تاریخ معاصر آمریکا تبدیل کرده. هنوز انگیزه این حسابدار بازنشسته از اینجور جنایت هولناکی مشخص نشده و معلوم نیس که مرد میانسالی که هیچ سابقه جرم زیادی نداره یهو دست به اینجور جنایتی زده. مامورین پلیس اعلام کردن که از بازرسی اتاق اون در هتلی در لاس و گاس ۲۳ اسلحه و از خونه اش در کلارک کانتی ایالت نوآدا هم ۱۹ اسلحه کشف شده.
این اولین باری نیس که مردم بیگناه قربونی تیراندازیای مرگبار بعضی از افراد با انگیزه های متفاوت می شن.
بین سالای ۱۹۶۶ تا ۲۰۱۲ بیشتر از ۹۰ مورد تیراندازی مرگبار انجام شده که همه بالای ۴ نفر قربونی داشتن. در دهه ۹۰ میلادی تعداد تیراندازیای اینطوری در تموم جهان ۲۹۲ مورد بود که نزدیک به یه سوم اونا در آمریکا اتفاق افتاده بود. در حالی که این کشور تنها ۵ درصد از جمعیت کل جهان رو در خود جای داده اما ۳۱ درصد از کل موارد تیراندازی مرگبار همگانی رو به خود اختصاص داده. اما دلیل این همه تیراندازی مرگبار به صورت سریالی و همگانی در آمریکا چیه؟
چیجوری تیراندازیا در آمریکا متفاوت هستن؟
آدام لنکفورد، استاد جرم شناس در دانشگاه آلاباما با مطالعه همه آمارها و داده هایی که در مورد این تیراندازیا هست فهمیده که چندین عامل مشترک در این تیراندازیا دیده می شه که اتفاقات این چنینی در آمریکا رو از بقیه کشورها جدا می سازه. در آمریکا احتمال مرگ در اثر تیراندازی گسترده واسه مردمی که در سر کار یا مدرسه هستن بسیار بیشتر از مردم بقیه نقاط دنیاس. اما در دیگر نقاط جهان معمولاً این اتفاقات در مناطقی نزدیک مراکز پلیسی و امنیتی اتفاق می افته.
در آمریکا در بیشتر از نصف موارد فرد تیرانداز بیشتر از یه قبضه اسلحه داره، در حالی که این تعداد در مورد تیراندازیا در کشورای دیگه معمولاً یه قبضه س. هم اینکه در آمریکا هر حادثه به صورت میانگین ۶٫۸۷ نفر قربونی میگیره که این آمار در مورد ۱۷۱ کشور دیگه جهان ۸٫۸ نفر در هر حادثه تیراندازی دسته جمعیه. لنکفورد عقیده داره که بر خلاف بالا بودن تعداد تبراندازی در این کشور، تعداد کشته ها در مقایسه با حوادث مشابه در کشورای دیگه کمتره چون نیروهای امنیتی در آمریکا همیشه واسه مقابله با اینجور حملاتی آموزش می بینن، هر چند اینجور حوادثی در مقایسه با بقیه جرائم کمتر رخ میدن.
پدیده تقلید
پشت این همه کشتار دسته جمعی در آمریکا چیه؟
براساس اطلاعات جمع آوری شده خیلی از عاملان این حملات از دید روانی مریض بودن اما تحقیقات دیگه هم نشون داده در حالی که تعداد قربانیان اینجور حملاتی رشد صعودی داشته اما تقریباً بر اندازه موارد تیراندازی مربوط به بیماریای روانی اضافه نشده. براساس مطالعاتی که در مرکز سلامت روانی دانشگاه هاروارد انجام شده، اینجور حملاتی از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ سه برابر شدن. این تحقیقات نشون میده که در این برهه وقتی حملات به همه مردم به صورت میانگین هر ۶۴ روز یه بار اتفاق افتاده اما در ۲۹ سال گذشته این آمار یه حادثه در هر ۲۰۰ روز بوده.
این آمار در حالی عنوان می شه که به گفته مقامات پلیس، در بیست سال گذشته موارد سوء به کار گیری اسلحه و جرایم کلی مربوط به اسلحه کاهش زیادی داشته.
بعضی هم می گن که اینجور حملاتی می تونن مسری باشن: یه تیراندازی مرگبار احتمال این که موارد مشابهی در حدود دو هفته آینده اتفاق بیفتن رو زیاد می کنه.
پدیده تقلید در آمریکا بسیار شایعه چون دسترسی به اسلحه در این کشور نسبت به دیگر کشورای جهان بسیار آسون تره و دسترسی آسون داشتن به اسلحه نقش مهمی در وقوع اینجور جرائم مرگباری داره.
در آمریکا نسبت به هر کشور دیگری تعداد سلاحای بیشتری پیدا میشه. براساس برآورده ها در حالی که آمریکا حدود ۳۱۹ میلیون نفر جمعیت داره بین ۲۷۰ تا ۳۱۰ میلیون اسلحه در این کشور پیدا میشه که با یه محاسبه ساده مشخص می شه تقریباً واسه هر آمریکایی یه اسلحه در این کشور هست.
کمی بیشتر از یه سوم مردم آمریکا گفتن که یکی از اعضای خونواده شون در خونه خود اسلحه داره.
دومین کشوری که بعد از آمریکا بیشترین اسلحه رو داره هنده که با جمعیتی بالغ بر ۱٫۲۵ میلیارد نفر تنها ۴۶ میلیون اسلحه در اون هست که با در نظر گرفتن جمعیت بسیار بالای اون رقم زیادی در نظر گرفته نمی شه و هند با این همه اسلحه هم در جمع ۵ کشوری که بیشترین امار تیراندازی مرگبار در اونا اتفاق می افته هم قرار نداره. این آمار نشون میده که قوانین محدود کننده حمل اسلحه نقش مهمی در بروز این حوادث دارن. مثلا در کشور استرالیا بین سالای ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۶ تنها جهار مورد تیراندازی مرگبار دسته جمعی اتفاق افتاده و بعد از این حوادث باور عمومی به سمتی رفت که باید دسترسی به اسلحه واسه شهروندان محدودتر شه و مجلس این کشور هم قوانین سختگیرانه تری رو واسه حمل و نگهداری اسلحه تعیین کرد و از اون زمان تا حالا دیگه این کشور تماشاگر تیراندازیای مرگبار دسته جمعی و سریالی نبوده.
میل به معروفیت؟
هر چند در آمریکا نظر مشابهی در این مورد در میان سیاستمداران دیده نمی شه اما تفاوتایی هم در دیدگاه های مردم استرالیا و آمریکا در این موارد هست.
نظرسنجیایی که پس از این تیراندازیای مرگبار انجام شده نشون میده که مردم آمریکا معمولاً در این برههای وقتی بیشتر از قبل موافقت خود رو با قوانین آزادانه تر واسه حمل و نگهداری اسلحه اعلام می کنن. لنکفورد میگه که تحقیقات گذشته اون نشون داده که در خیلی از موارد انگیزه فرد از تیراندازی بی هدف و کشتن مردم بیگناه تنها رسیدن به معروفیت بوده و مطمئنا پرداخت رسانه ها به این موضوعات نقش مهمی در بالا گرفتن تب رسیدن به معروفیت از این روش داره.
البته این میل به معروفیت ممکنه با دیدگاه های مذهبی و فرقه ای هم در رابطه باشه، همون چیزی که در مورد حملات جهادیا دیده می شه.
لنکفورد در این باره میگه:” هیچ شکی وجود نداره که تروریستا دنبال معروفیت هستن، خواه این میل به معروفیت شخصی باشه یا واسه یه باور دینی”. نکته دردناک و ناخوشایند در مورد تیراندازی شب گذشته در لاس وگاس اینه که این حمله می تونه باعث تحریک کسان دیگه ای شه که مدت هاست منتظر زمان مناسبی واسه انجام اینجور حملاتی هستن. از اون مهم تر این که به نظر می رسه رقابتی بین این افراد در جریان بوده و هر کسی می خواد بیشتر از بقیه قربونی بگیره و رکورد افراد قبل از خود رو بشکنه.
این موضوع ممکنه باعث شه که افراد بعدی واسه گرفتن رکورد بهتری در کشتن افراد دست به روشای خلاقانه ای بزنن که خنثی کردن اونا خیلی سخت تر و سخت تر از روشای عادی باشه. پدیده مقلدها باعث شده که هفته های آینده واسه مردم آمریکا هفته های پرالتهاب و پر از وحشتی باشه چون هر لحظه امکان داره یه نفر دیگه از این حملات الهام گرفته و تلاش کنه کار مشابهی بکنه.