دوره کمون یا نهفتگی زگیل تناسلی چقدر است؟

 

زگیل تناسلی یک عفونت شایع مقاربتی است که توسط ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد میشود. اگر مشکوک هستید که در معرض HPV قرار گرفته اید، مهم است که دوره کمون زگیل تناسلی را درک کنید.

 

زگیل تناسلی چیست؟

زگیل تناسلی توسط انواع خاصی از HPV ایجاد میشود که پوست و غشاهای مخاطی ناحیه تناسلی، مقعد و گلو را آلوده می کند. آنها می توانند به صورت برجستگی های کوچک و گوشتی رنگ یا دسته ای از برجستگی ها در ناحیه تناسلی ظاهر شوند.

زگیل تناسلی می تواند از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی با فرد آلوده منتقل شود. آنها همچنین می توانند از طریق تماس پوست به پوست با یک منطقه آلوده منتقل شوند.

علائم زگیل تناسلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• برجستگی های کوچک گوشتی رنگ در ناحیه تناسلی
• خارش یا ناراحتی در ناحیه تناسلی
• خونریزی حین رابطه جنسی
• افزایش ترشحات واژن
• زگیل در دهانه رحم که در طی آزمایش پاپ اسمیر قابل تشخیص است

 

دوره کمون زگیل تناسلی چقدر است؟

دوره نهفتگی زگیل تناسلی به زمانی اطلاق می شود که فرد در معرض HPV قرار می گیرد تا زمانی که زگیل های قابل مشاهده ایجاد شود. دوره نهفتگی بسته به عوامل مختلفی از جمله نوع HPV و سیستم ایمنی فرد می تواند متفاوت باشد.

به طور کلی، دوره کمون زگیل تناسلی بین 1 تا 20 ماه و به طور متوسط 3 ماه تصور می شود. با این حال، توجه به این نکته مهم است که همه افرادی که در معرض HPV قرار دارند دچار زگیل قابل مشاهده نمی شوند. در واقع، بسیاری از افراد مبتلا به HPV اصلاً هیچ علامتی را تجربه نمیکنند.

 

عواملی که می توانند بر دوره کمون تأثیر بگذارند:

عوامل متعددی می توانند بر دوره کمون زگیل تناسلی تأثیر بگذارند، از جمله:

1. نوع HPV:

بیش از 100 نوع مختلف HPV وجود دارد و همه آنها باعث ایجاد زگیل تناسلی نمی شوند. انواع HPV که بیشتر با زگیل تناسلی مرتبط هستند، میانگین دوره نهفتگی آنها 3 ماه است.

2. سیستم ایمنی:

سیستم ایمنی یک فرد در سرعت ایجاد زگیل های قابل مشاهده پس از قرار گرفتن در معرض HPV نقش دارد. افرادی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند، مانند افراد مبتلا به HIV یا افرادی که تحت شیمی درمانی هستند، ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به زگیل های قابل مشاهده باشند.

3. سن:

افراد جوان ممکن است پس از قرار گرفتن در معرض HPV نسبت به افراد مسن تر احتمال ابتلا به زگیل های قابل مشاهده را داشته باشند.

 

اگر فکر میکنید در معرض HPV قرار گرفتید چه باید کرد؟

اگر فکر میکنید ممکن است در معرض HPV قرار گرفته باشید، مهم است که با یک جراح و متخصص زنان در مورد گزینه های خود صحبت کنید. در حالی که هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد، درمان هایی برای کمک به مدیریت علائم و جلوگیری از گسترش ویروس وجود دارد.

اگر فکر می کنید در معرض HPV قرار گرفتید میتوانید اقدامات زیر را انجام دهید:

1. غربالگری شوید:

اگر از نظر جنسی فعال هستید، مهم است که به طور منظم غربالگری های مقاربتی را انجام دهید، از جمله برای HPV.

این می تواند به تشخیص زودهنگام ویروس و جلوگیری از ایجاد زگیل های قابل مشاهده یا سایر مشکلات سلامتی کمک کند.

2. رابطه جنسی ایمن را انجام دهید:

استفاده از کاندوم یا بند دندان در طول رابطه جنسی میتواند به کاهش خطر انتقال HPV کمک کند.

3. واکسینه شوید:

واکسن HPV برای محافظت در برابر انواع HPV که احتمال ایجاد سرطان و زگیل تناسلی را دارند در دسترس است. برای پسران و دختران بین 9 تا 14 سال توصیه می شود، اما می توان آن را تا 45 سالگی داد.

4. به دنبال درمان باشید:

در صورت ایجاد زگیل های قابل مشاهده، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی میتواند بهترین روش درمانی را برای هر مورد فردی شما توصیه کند. گزینه های درمانی ممکن است شامل داروهای موضعی، کرایوتراپی، الکتروسرجری یا اکسیزیون باشد.

 

تفاوت بین داروهای موضعی و کرایوتراپی:

داروهای موضعی و کرایوتراپی هر دو درمان زگیل تناسلی ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)  هستند.

داروهای موضعی مستقیماً روی زگیل ها اعمال می شوند و با تخریب سلول های زگیل عمل میکنند. انواع مختلفی از داروهای موضعی برای درمان زگیل تناسلی وجود دارد، از جمله:

1. Imiquimod:

این دارو با تحریک سیستم ایمنی برای حمله به ویروس HPV عمل میکند. هفته ای سه بار روی زگیل ها مالیده می شود و چند ساعت قبل از شستشو باقی می ماند.

2. پودوفیلوکس:

این دارو ژل یا محلولی است که مستقیماً روی زگیل استفاده می شود. این دارو با از بین بردن سلولهای زگیل عمل میکند و به طور معمول دو بار در روز به مدت سه روز استفاده می شود و سپس یک استراحت چهار روزه انجام میشود.

3. تری کلرواستیک اسید (TCA):

این دارو مایعی است که توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی روی زگیل ها استفاده می شود. این دارو با تخریب سلول های زگیل عمل می کند و معمولاً یک بار در هفته تا زمانی که زگیل ها از بین بروند استفاده می شود.

داروهای موضعی می توانند برای درمان کردن زگیل تناسلی موثر باشند، اما ممکن است چندین هفته یا چند ماه طول بکشد تا اثر کنند. آنها همچنین می توانند باعث تحریک یا سوزش پوست در برخی افراد شوند.

از سوی دیگر، کرایوتراپی روشی است که شامل منجمد کردن زگیل با نیتروژن مایع است. نیتروژن مایع مستقیماً روی زگیل ها اعمال می شود و باعث یخ زدگی و در نهایت ریزش آنها می شود. کرایوتراپی معمولاً در کلینیک زنان دکتر مائده احمدی انجام می‌شود و ممکن است به چندین درمان به فاصله چند هفته نیاز داشته باشد.

کرایوتراپی به طور کلی درمان موثرتری برای زگیل تناسلی نسبت به داروهای موضعی است، زیرا می تواند زگیل ها را سریعتر و با عوارض جانبی کمتری از بین ببرد.

با این حال، ممکن است نسبت به داروهای موضعی دردناک‌تر باشد و در برخی موارد باعث ایجاد اسکار یا تغییر رنگ پوست شود.

به طور خلاصه، داروهای موضعی مستقیماً روی زگیل ها اعمال می شوند و با از بین بردن سلول های زگیل عمل می کنند، در حالی که سرما درمانی شامل انجماد زگیل ها با نیتروژن مایع برای از بین بردن آنها است.

هر دو روش درمانی می توانند برای درمان زگیل تناسلی ناشی از HPV موثر باشند، اما سرما درمانی به طور کلی موثرتر است و ممکن است به درمان های کمتری نسبت به داروهای موضعی نیاز داشته باشد.