الکترونيکي کردن کسب و کار

در شکل 4 مي­توان الکترونيکي کردن کسب و کار را با محوريت مشتري و با شماري از فرآيندهاي کسب و کار الکترونيکي، مشاهده کرد. سيستم­هاي صنفي، غيرانتفاعي و دولتي، بسياري از فرآيندهاي مرتبط با چرخه­هاي تجاري را يکپارچه مي­کنند. ديجيتالي کردن بسياري از اين فرآيندها منجر به بهره­وري شگفت­آوري براي اقتصاد دنيا مي­شود. بسياري از اين فرآيندها، جوهره خود را تغيير مي­دهند و کم­هزينه­تر و سودمندتر شده و زمان کمتري را مصرف مي­کنند. براي مثال، در گذشته، تماس براي تقاضاي اطلاعات از دفترچه راهنما، نيازمند همکاري شخص و اپراتور بود بدين صورت که اپراتور بطور دستي، دفترچه راهنماهاي کاغذي داخلي را مورد جستجو قرار مي­داد. اما اکنون مساعدت در اين مورد نيازمند همکاري تماس گيرنده، يک پايگاه داده ملي يا بين­المللي کامپيوتري، ترکيب صوتي و اتصال اتوماتيک مي­باشد. بعلاوه، اين فرآيند، بدين گونه توسعه يافته است که جستجوهاي معکوس مي­تواند از طريق اينترنت انجام شود بدين ترتيب که به سراغ صاحب يک شماره تلفن موجود در ليست مي­رود و آن را به تلفن متقاضي، لينک مي­کند و نياز به هيچ فردي در تهيه اين خدمت ندارد. هزاران فرآيند سيستمي در حال تجربه کردن اين نوع دگرگوني هستند که منتج به انواع خدمات ارزانتر، کارآمدتر و توسعه­يافته­تر مي­شود. اين نمودار، تمرکز مشتري محور مدل­هاي کسب و کار نوظهور امروزي را نشان مي­دهد و عناصر فرآيندهاي کسب و کار (مثل بازاريابي) و ابزارهاي کسب و کار الکترونيکي (مثل وب بنر[1]) را به هم متصل مي­کند که بطور ساختاري، روش انجام کسب و کار را تغيير مي­دهند. مجموعه فرآيندهاي کسب و کار الکترونيکي مي­تواند در پنج گروه اصلي، گروه­بندي شود: درآمد (فروش، بازاريابي، آگهي، غيره)، حفظ الکترونيکي (عنصر جديد مديريت ارتباط با مشتري)، مديريت زنجيره تامين يا هزينه (خريد، تدارکات، تحويل، غيره)، فرايندهاي تامين مالي الکترونيکي (حسابداري، مالي، مميزي و پرداخت­ها) و مديريت دارايي (منابع انساني، دارايي ثابت، تحقيق و توسعه و غيره) (Vasarhelyi and Greenstein, 2003).

با ظهور تصاعدي کسب و کار الکترونيکي، روند جديدي پديدار گشته است و آن، برونسپاري فزاينده فرآيندهاي داخلي است. بعلاوه، رقابت نامتعارفي که در حال ورود به بازار مي­باشد، نقاط مهم يا عناصر اصلي زنجيره را مورد هجوم قرار مي­دهد

در اين مورد مي­توان مثال توليد يک اتومبيل را در نظر گرفت. طي سال­ها، توليدکنندگان اتومبيل، مجموعه يکپارچه­اي از فرايندها را فراهم کرده­اند که منجر به تحويل يک ماشين به بنگاه خريد و فروش ماشين مي­شود که نهايتاً به مشتري فروخته مي­شود. توليد و تحويل اين محصول، مستلزم تحقيق و توسعه، مهندسي، توليد، پيگيري اطلاعات در مورد ماشين، تنظيمات تدارکاتي براي تحويل ماشين به بنگاه خريد و فروش و سرويس­دهي مي­باشد. تجزيه و تحليل تجزيه ساختاري، فعاليت­ها را به اجزاي مستقلي، تجزيه مي­کند و به هر جزء بر اساس مزيت و شايستگي آن، توجه مي­کند. براي مثال، يک توليدکننده اتومبيل ممکن است تصميم بگيرد که شايستگي­هاي اصليش در مهندسي و تحقيق و توسعه است. در نتيجه، آنها ممکن است تصميم بگيرند که وظايف توليد، پيگيري اطلاعات و تنظيمات تدارکاتي را براي تحويل ماشين­ها به بيرون واگذار کنند (Vasarhelyi and Greenstein, 2003).

[1] . Web Banners