بیمه غیرزندگی در کشورهای خاورمیانه و اسلامی
ردیف | کشور | سرانه حق بیمه غیرزندگی (دلار امریکا) | سهم از بازار بیمه در کشور (درصد) | سهم از بازار جهانی بیمه غیرزندگی (درصد) | رتبه در دنیا |
1 | امارات متحده عربی | 948 | 85.4 | 0.24 | 38 |
2 | قطر | 788 | 100 | 0.06 | 56 |
3 | بحرین | 9462.9 | 72.2 | 0.02 | 84 |
4 | کویت | 185.3 | 80.7 | 0.03 | 76 |
5 | عمان | 156.1 | 80.7 | 0.02 | 78 |
6 | لبنان | 140.7 | 67 | 0.03 | 71 |
7 | مالزی | 117.5 | 35.1 | 0.18 | 43 |
8 | عربستان سعودی | 109.3 | 94.6 | 0.15 | 45 |
9 | ترکیه | 104.2 | 86.4 | 0.43 | 27 |
10 | اردن | 68.2 | 89.2 | 0.02 | 79 |
11 | ایران | 54 | 93.3 | 0.22 | 39 |
12 | اندونزی | 9.7 | 31.9 | 0.12 | 49 |
13 | پاکستان | 3.7 | 58.3 | 0.04 | 67 |
14 | بنگلادش | 1.1 | 25.1 | 0.02 | 87 |
منبع: بیمه در دنیا، Sigma, 2009
2-11-علل پیدایش و گسترش بیمه تکمیلی درمان
آنچه ما امروزه به نام بیمه گروهی می شناسیم یکی از پدیدههای جدید به حساب میآید و بیشتر از 60 تا 70 سال از پیدایش آن نمی گذارد، اما، علیرغم این عمر کوتاه از چنان اقبال و گسترشی برخودار گریده که در جوامع صنعتی و پیشرفته یکی از ستونهای حفاظتی و حمایت اغلب خانوادهها محسوب میگردد. بیمههای گروهی، یک طرح بیمهای است که طی آن، تعداد زیادی از افراد، تحت پوشش بیمهای قرار می گیرند. رشد و توسعه بیمههای گروهی در جهان، همزمان با انقلاب صنعتی در اروپا آغاز گردید و با توجه به طرحهای رفاهی کارفرمایان و منظور تامین کارکنان خود و افراد تحت تکفل آنها از این پوشش شرکتهای بیمه استقبال شد. ارزان و با صرفه بودن و تا حدودی به دور از تشریفات بودن بیمههای انفرادی، باعث گسترش و توسعه این نوع از بیمه در بین جامعه صنعتی اروپا و امریکا گردیده است. یکی از جنبههای مهم که باعث گسترش و تکامل بیمههای درمانی گردیده، اهمیت این نوع پوششها برای جامعه بوده است، زیرا باعث شد که یک رفاه نسبی در جامعه متداول شود و جامعه، کمتر تحت فشار قرار گیرد. یکی از خصایص بارز بیمههای گروهی، نحوه پرداخت حق بیمه آن است. حق بیمه به صورت ماهانه و همزمان با پرداخت حقوق و دستمزد از گروههای تحت پوشش، کسر و به شرکت بیمه پرداخت می گردد. خصیصه بارز دیگر، این است که فرد تا زمانی که عضو گروه است تحت پوشش بیمهای قرار میگیرد و نرخ حق بیمه هم بر اساس میانگین سنی افراد گروه محاسبه میشود(صحت و اسماعیلی، 1386).